wengi sing angel Michael diputer peran, yaiku ngurangi hujun saka langit (Yogyakarta). Ewon banyu irungnya patter interrupts obrolan lan warung anget ing gbol warung toko, kadhemen minangka maneh migunani. Warung Aroma gondho antarane bunder cilik kapenuhan 3 kanca, Pak Haji, Ustadz Al hafidz lan sethitik liyane 'aneh' IE Rifqi. Nalika kanca katelu iku kancane -dulu kelas, saka awal College nganti padha pass pisanan. Moderate kanggo saiki aku isih nggawe katresnan kanggo proses kanggo 'mung' nyandhang toga a. Aja atine, kita duwe cara kanggo seneng saben urip -menjalani. Oalah ora aran minangka 'veteran mahasiswa' ing kampus, yen Gusti Allah gelem, aku uga bakal aran kaya padha lulus. Sing luwih experienced? Aku mesem.
"Sir, file iki skripsiku." Minangka wong nyerahke kula laptop blue sandi. Kanthi deft, Ustadz mriksa skripsiku lan pontificated siyang. "Where sir, ayo kang ndeleng." Swara Rifqi karo muni curious utawa aran perlu kanggo aku ora ngerti, nanging laptop lan njupuk tliti tembung-tembung. wengi aku kaya kindergartner sing wis macet akeh cendekiawan enom, pejuang lan wong agama.
cahya Bahureksa jumbuh karo tembung riuhnya wong sing nggawa. Iku dikenal, warung iki panggonan kumpulé kanggo seneng-seneng, obrolan manis-pait babagan negara, sosial, wanita lan katresnan punika tema asring rembugan ing pesawat saka 'daging' ing warung toko. Siji bab sing angel mbusak, apa warung goal kita asli, iku bakal dadi wektu kita pirembagan babagan katresnan. Ya .. Ya, iku kaya kita padha nggandhol metu ing warung nanging pesennya Avokado utawa iced tea. 'Mlipir'.
Kaya wengi sing, nalika pendhita lan Rifqi sibuk 'nyamar' dadi penasihat panuntun dhumateng dosen, aku diselani antarane gabungan sibuk Pak Haji karo dagetnya, "Ji, pungkasan ngeculake melo, saiki isih padha sing?" Aku takon quietly , Pak Haji sijine dagetnya, "wes, bejat Dab." (Wis nyuwil Dab). swarane ora ndeleng manteb minangka kuwat. "Loh kok iso Ji? (Loh carane teka Ji?) "Aku takon curiously. "Iyo, yo iso Dab. Panjenenganipun milih padha liwat kenalan anyar kang, kang sumurup yen kang kaji, Slankers putra, pengusaha trashy! "Wangsulane Haji nyekeli tuwung warung.
Aku ngerti, cynicism iki ora Mekkah, Slankers utawa juragan trashy. Kita mata karo kompak tetep ing tokoh saka kaji Cirebon iki. Ustadz lan Rifqi sijine laptop, kaya skripsiku maneh penting utawa padha nganggep skripsiku sing bener, aku ora ngerti. Nanging bebener supervisor tesis lan Gusti Allah mung mangerténi. Sadurunge Pak Haji terus, aku kelingan wektu sing, ngendi kita isih enem sasi kapindho.
Pak Haji, saben wengi friday setya nyekeli telpon sel dheweke lan tansah nunggu dheweke mung komunikasi. Ya, amarga ing wektu iku, wong wadon isih ana ing Cottage. Dadi ana wengi mung padha bisa komunikasi, iku saka ponsel. Ora mung iku, nanging Pak Haji tansah setya kanthi nganggo cara akeh, kang bukti sing wong pancene bisa tetep prasetya kang. Lan kanggo dina iki, kang bisa. Aku cemburu.
Udan mandegake, nanging aku ora ngerti apa padha clung langit mendhung utawa ora. Sakcepete Pak Haji nyambung crita, "kang wingi .. Bla-bla-bla, nanging aku ngerti sing wong .. Bla-Bla-Bla, nalika bapakné wong wadon .. Bla-bla-bla. Nanging ing tangan liyane, Mungkin aku arep weruh poto, sinau tulus, utawa Mungkin warning iki amarga aku banget tresna jalmo kang saka nitahake kang. Blah-blah-blah. "Says Pak Haji, prapta. Saiki aku ngerti, senadyan mega peteng isih dijamin.
Enggal kabeh dadi rukun ngalangi kanca sing 'kaulungaké' amarga mainset matrealisme utawa luwih kita nelpon hedonism. Mugia aku salah. Nanging sing wonten punapa, malah sanadyan aku ora ateges antagonizing dheweke. "Ji wis, ora sumelang. Ngerti dhewe tengen, nilar marriage loro cal
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..