Dina iku watara pungkasan taun 2009 iki uga udan, aku lan jogged menyang gapura sekolah. Ing gapura iki gedhe cukup ana ukiran jeneng sekolah karo huruf ibukutha SMAN 25 Bandar Lampung, diubengi dening tembok dhuwur bulak. Aku banjur ngomong kanca aku wis tau, jeneng iku Andre Gumilang, kang Lampung.Ya suku asli, ing SMA aku iki sekolah ing Lampung, aku dipindhah saka Jakarta kanggo tindakake tuwane. Ing wektu sing bapakku iki bangunan perusahaan ing Lampung. Andre iku wis pisanan aku sumurup wiwit urip ing Lampung sabenere bab telung taun kepungkur. Saiki kita nglaras taun SMP. Andre punika tokoh sing nyenengake mischievous kanca,, manut, lan bener ana cantik pinter malah pinter saka aku, malah sanadyan dheweke asring truant, angka sing apik banget. Tau aku weruh wong sedih, aku ora ngerti aku mikir dheweke tansah seneng. Panjenenganipun asring truant kimia, aku tau ngerti ngendi kang arep nalika ditching. Dheweke mung mangsuli yen dheweke arep nang endi wae supaya guru utawa kanca-kanca. Iku wong gedhe, kang tansah ana kanggo kula, Persahabatan kita ayu banget.
Nanging akhir-akhir iki kang diganti, kang ora nyenengake wingi, asring aku ketemu daydreaming. Strange, uncharacteristically, aku kerep nyoba kanggo mangerteni carane urip, nanging kanggo ora duwe manfaat. Senajan kita wis kanca wiwit bahan siji SMA, aku ora ngerti akeh bab Panjenengané, awit banget cedhak masalah pribadi. Saka dipikir ing mripate bisa aku rampung sing sak wektu iki ana rahasia dheweke tau wanted sumurup, kalebu kula.
Sawise sekolah dheweke katon banget hasty.
"Dre..lo arep? Rush supaya ". Aku takon kaya wong mandegake.
"Ora ketompo guwa bim, guwa nuwun dina iki ora bisa sinau ing ngarep lo",
"ya, weve lo arep? Caves anterin ya, lo plasticity pucet dadi, tuh guwa njupuk mobil kanggo bapakku ". Aku nyuwun aku ngerti waé.
"Etdah..kagak kudu Bimo !! Caves nggoleki kok aja, gua bisa duwe, lo bali wrote wis ngenteni nyokap lo ngarep ".
Andre gelis preduli saka udan sing direndhem badan lan aku nyoba kanggo nyekel munggah, ilang ing antarane keramain, lan wis ndeleng Panjenengané menek barang sing ing umum.
"heemm, arep ngendi iku? Sing ora omahe? ". Aku muttered kanggo aku.
Awit dina kang diganti, kang ora kaya Andre aku sumurup, aku felt kaya ana jarak antarane kita. Panjenenganipun arang banget sekolah. Sawise mlebu, wong ketoke supaya kula. Aku ora ngerti carane akeh puluhan sms aku dikirim kanggo wong, nanging ora ana wis bali.
"Dre, lo ana prakara apa? Lo kok? Apa lo ngehindarin ditahan guwa? Caves salah padha apa lo? Lo wis ora pengin temenan guwa padha maneh?. Dre, mengeti minggu kita sabanjuré, bakal guwa lo dateng lan ndamu lilin bebarengan Cave, Old Man kang Cave ngadain party kepengin sesarengan, lo bakal dateng tengen? , Dre guwa ana kanca lo, lo butuhin gua bakal usaha bantuin lo apa wae, lan apa wae lo gelem guwa bakal nyoba kanggo nggawe iku kelakon, plis dre lo aja gua hindarin kaya iki terus, guwa miss maen bal lo, guwa pengin gabung motor balapan ing lo maneh, dre uga kabeh dadi oke "
Lan sawetara minggu sadurunge ujian nasional arep ing tau maneh menyang sekolah. Aku tak tembung kang dipindhah lan metu sekolah. Aku minangka kanca aran banget duka, aku duka amarga kang lunga. Kang kiwa tanpa matur pamit, lan kang kiwa tanpa nekani pesta ulang tahun. Ana raos terhianati kene, lan bareng karo meningkalkan akeh pitakonan ing atine. Sawise distribusi Jl, aku maneh teka menyang omahe sing reged, katon yen anggere iki ora didunungi. residents Local krungu kabar kang lan kulawarganipun pindah dhateng Jakarta, nanging ora ana kang mangerténi alamat pas. Ing dina pungkasan ing Lampung banget boring. Banjur aku lunga menyang College ing UNJ, lan milih kanggo manggon ing omah lawas ing Jakarta Timur. Mangka saben dina Aku ngarep-arep kanggo krungu saka Andre, nganti sawijining dina ing 2012 aku tak paket. Ana kang katulisan jeneng lan jeneng pangirim ing ora ana liyane saka Andre.
Ad
Aku weruh kothak iki kapenuhan sawetara item lan layang.
Kanggo kancaku Ben
bim, nuwun amarga guwa ora tau menehi warta kanggo lo, guwa cuman ora pengin ngelibatin lo in alangan guwa, nuwun sewu yen guwa ora bisa dateng nalika ulang taun lo, gua pancene pengin dateng, nanging guwa ora bisa bim, dina guwa menyang rumah sakit, guwa kudu penganut kemoterapi, sak jadwal iki kimia kita pas karo jadwal saka Chemo guwa bim, supaya guwa ora tau ngajak wektu lo truant. guwa Sorry ora tau ngasih kahanan lo guwa sebernya, guwa ora bisa ngeliat kanca saucy guwa kayaking lo sedih. Caves pindhah menyang Jakarta, amarga ing kene kemonya peralatan kang luwih lengkap. guwa Sempet kaping pirang-pirang ngeliat lo, guwa tansah ing sisih lo bim, guwa sene
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..