Aku jeneng alam enalkan, crita iki wiwit nalika aku ana ing SMP, iku vacation wektu enem sasi. Aku diundang adhine lan Bojone kanggo pulo liburan Samosir, bener kita mung pengin vacation ing panggonan sing mung dina, nanging nalika kita arep kanggo Ferry watara 20:00 pm kita samapai. Ships sing pengin kita padha nunggang ana ing kapal pungkasan supaya kita ora kejawab metu deh.
Suami adhine mutusaké kanggo ngupaya lodging ana, nalika kita tak ing bojoku adhine kang disewa rong kamar tamu, siji kanggo loro mau siji kanggo kula lan ponakan, nanging innkeeper ngandika ' Aja lumaku menyang kamar near sudhut sing amarga wis ana panentu dening innkeeper punika "wong ngandika, teryanta kamar jejer kanggo kamar, supaya raos miwiti sethitik wedi, nanging Aku pracaya kaya nookie ora ana.
Sawise kita kabeh padha turu lan tangi munggah wiwit krungu wong ngomong "Go pergii!" banjur aku ngagetake ora aktif, aku weruh jam nuduhake ing watara 3:15 pm, banjur aku lunga menyang jedhing.
Dumadakan swara teka maneh, aku luwih penasaran digawe mau, aku mutusaké kanggo ndeleng kamar ana senadyan kula matur "Aja" Aku ventured metu,
aku weruh papan kasepen njaba punjul kadhemen sapisan, banjur aku ngrungokake swara kanggo lawang kamar turu, ora apa-apa, nanging aku isih penasaran, aku nyoba maneh, dumadakan swara saka HBS teka nyedhaki lan lawang minangka ana kenek hard "Brak" kuberanikan kula mbukak lawang sing, aku mung weruh tong minyak ireng gedhe ing sudhut lan macem-macem alat musik lan banjur ditutup maneh ing kamar, lan aku banjur bali turu.
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..
