Rong bagéyan roti kang banget larang, dijupuk karo kringet, Alif alon wiwit mbukak munggah lan seneng setya irisan-irisan roti. Dheweke lungguh maneh ing wit, ing arah terminal metu. Panjenenganipun ngginakaken Piece-by-Piece roti kanggo tetep wus malaekat teka, utawa ing paling sing isih duwe jantung lan bisa menehi wong soko kanggo weteng distended kebak banyu.
Gitar diseleh ing dodo kiwa, tangan kiwa nyekeli roti plastik tightly, tangan tengen dicokot mencuil kang dening sethitik roti lan sijine iku menyang cangkem. rahang mamah alon, alon, ora pengin roti sing lunga menyang weteng lan mung ilang.
Alif supaya sante Piece saka roti supaya ora weruh ana wong wadon sing wis ngadeg jejere dheweke. "Boy My dear ... uh ...", disambut wong tuwa.
Alif kaget, cingak .... "Uh ... ah ... apa kek", ngandika minangka kang jumeneng.
"Eyang kakung uga takon, mbah benighted arep golek taxi, bisa please njaluk mendhoan kanggo kakek?"
"Oh ... ya, bisa kek ...", ngandika Alif nalika mlayu Agile. Namung sawetara langkah krungu nangis mbah kakungipun, "eh le ... ngenteni ....".
Alif mandegake lan mlayu bali menyang mbah kakungipun sadurungé. "Inter-mbah kakungipun kanggo panggonan becik lan aman pisanan ya, banjur sawise sing Swatch mbah taksi", ngandika. "Oh ya, kek, supaya", karo nimble Alif langsung ngangkat gawan mbah, tas lan sawetara suitcase karton piyambakipun mbeta. Banjur ndamel eyange kanggo nutup kandhang pangan jejere stasiun polisi, "mbah kene sadurungé ya, biasane isih arep liwat mendhoan nanging sing ora dawa mengko aku Swatch ...", ngandika.
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..
