"Ya aku njaluk omah, ibu," Aku matur minangka bertelpon karo ibu. Inggih kaya sing, wis ora wektu wulangan ing sekolah, ibu tansah marang kula kanggo cepet-cepet ngarep. Supaya ora kanggo ngumbara wangsulane nalika aku takon marang alesan. Mulane, aku ora bisa nglampahi wektu kanggo metu karo kanca-kanca sekolah, kaya cah wadon sekolah dhuwur ing umum. Kadang ibu kanggo njawab telpon aku Padhang mudhun, supaya dadi ora kanggo kebanjiran emosi nalika ngomong kanggo dheweke. Nanging, kanggo sawetara alesan dina aku rumangsa puguh kanggo mulih, nanging dheweke katahan nelpon kula nganti aku metu saka kontrol lan mulih ing negara kebanjiran emosi.
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..
