acara kuwi bola-bali ngalami Lila. Nganti aku iki njupuk duwe pengarep-arep. Sing sapa tresna tenang sak sinau iki diganti Lila bakal diiseni kuping karo piranti tanpa nyekel lan muter lagu karo volume swara super sing voices kang tuwane iki muffled. Nanging, Lila supaya isin piyambak, kang mbleset kasabaran kang sapisan ... iku banget rame. ati jerone ora kaya iki.
"Ah!" matur Lila ing kelas, dumadakan nyewo liyane cingak. Kebeneran, Pak Dani mung tak metu saka kelas.
"Lil? Apa sing dilakoni ?? "takon Kumi.
" Apa ora udan maneh! Banget rame! "
" Sapa? Sampeyan ngerti apa? "
" Ora ngerti. Aku sengit udan. Swara saka banyu iku rame! "
" Hey, yeah oke, yen sampeyan ora kaya udan, nanging ora perlu bengok kayak kaya tengen iki ?? Yen Pak Dani krungu carane ?? Shame uga diliatin ... "
" tsk, ah! Sampeyan uga ing gangguan saka "Lila ora terus bali emosi. Dibentaknya Kumi. Sing cah wadon matur langsung nyiutaken, artikel sing marang kanca wis tau iki duka. Utamané kanggo prakara ora pati penting, kaya dina iki. Nanging kanggo Lila ora pati penting. mustakané tenan arep njeblug, dadi misale jek. Wong tuwané padha gelut maneh wengi pungkasan, lan wektu iki luwih abot.
"Punapa mawon sampeyan ngomong, Lil. Yen weve maneh badmood, ora nyalahke wishes supaya dhewe udan kang kang ... kabeh iku ora tansah salah, ta? Sampeyan ora kudu bener! "
Silence. Lila ngulu Salam Kumi. Sadhar kadunungan kawicaksanan kang.
Sedang diterjemahkan, sila tunggu..
